Podeszłam do niego i sprawiłam że spojrzał na mnie. Trochę z przymusu.
-Wcale nie. Lubię Cię takim jakim jesteś. -Uśmiechnęłam się spokojnie.-Mogłam Cię zdenerwować-Przepraszam. Ale każdy czasem ma też zły dzień.
Wstałam ale on mnie zatrzymał.
-Naprawdę tak uważasz? -Spytał nie patrząc na mnie.
-Tak, naprawdę. I jeśli to docenisz to ja... Ja będę szczęśliwa. Przynajmniej na to wszystko wskazuje. Od paru dni nie zaznałam szczęścia.
Spojrzałam na ziemię. Gdy on spojrzał na mnie powiedział:
-
<Rix?>
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz