-To no wiesz... Kumple... -Zawahałem się.
-Kumple? - Spojrzała na mnie dziwnie.
-Taaaaaak...
-A na serio?
-No ci no wiesz... Tacy jakby wrogowie ale to ten tego nic takiego... -Podrapałem się po głowie.
-Nie chcesz to nie mów... -Odwróciła się.
-A ty dokąd? -Podszedłem do niej.
-Spać...?
-Teraz ty mi wytłumacz czemu mnie śledziłaś... -Spojrzałem jej w oczy.
-No nie mogłam zasnąć i... Zobaczyłam cię...
Przekręciłem oczami. Ale w pewnym momencie Espana zbliżyła się do mnie. Odruchowo odskoczyłem.
-O... Przepraszam... -Spuściła głowę.
-Nic się nie stało... Może... Jakbyś miała ochotę... Poszłabyś na spacer? -Spytałem.
-No wiesz... Pewnie.
Poszliśmy na łąkę. Gadaliśmy i patrzyliśmy na gwiazdy. W pewnym momencie coś mnie oświeciło. Zakochałem się. Nie wiem czemu ale Espana to wadera piękna i mądra. Od razu chciałem się zapytać ,,-Będziesz moją partnerką?" ale powstrzymałem się. Nie chciałem robić z siebie idioty.
<Espana?>
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz