Picallo moim zdaniem to drań , ale on mnie nie obchodzi , liczyło sie dla mnie tylko to aby pomóc Selen. Widziałem ją ciągle smutną , ale gdy dłużej ze mną rozmawia zapomina o nim i pojawia sie uśmiech. Selen zobaczyła Picallo jak lata z Kiiy , odwróciła sie i pobiegła przed siebie , postanowiłem póść za nią. Po jakimś czasie zatrzymała się , położyła na trawie , usiadłem na przeciwko niej , widziałem jej zapłakane oczy , ciągle o nim myślała.
A: Ty nadal o nim myślisz prawda ...?
Wadera schowała pysk pod łapy.
S: Tak...
Myślałem jak zrobić aby ją pocieszyć.
A: Może chodź , upolujemy coś , pobiegamy sobie , jeszcze młode słońce.
S: No dobrze...
Wadera ledwo wstała , ciągle chodziła z podkulonym ogonem i patrzyła w ziemie. Ale po paru godzinach , była już normalna :D normalnie polowaliśmy , biegaliśmy po łące , tarzaliśmy sie w kwiatach. Pod wieczór gdy było ciemno leżeliśmy na miękkich kwiatach i patrzyliśmy w gwiazdy , było super i ciepło. Leżeliśmy tak do rana , po tym poszliśmy do jaskini , odprowadziłem ją i poszedłem do swojej. Rano gdy sie obudziłem pobiegłem do Selen i zapukałem w jaskinie , na szczęście juz nie spała.
A: Hej wyjdziemy gdzieś dzisiaj? :D
<Selen dokończysz?>
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz