Od Azury

Chodziłam sobie po lesie, z jednej strony obrażona na Picalla że zerwał z Selen a z drugiej strony że wreszcie jestem szczęśliwa nie jestem już wcieleniem zła i nie jestem oschła, nieprzyjemna jak Rixatus. Nagle zauważyłam pięknego unikatowego zająca, który jest tak szybki jak pantera a smakuje jak cud, miód, malina. Gdy szykowałam się do skoku i skoczyłam zobaczyłam moje odbicie w jeziorze, było takie jak kiedyś 

Rzuciłam się na zająca i go złapałam gdy już go zjadłam zobaczyłam że znów jestem normalna. To mnie zgorszyło do bycia wilkiem, drapieżnikiem. Zaczęłam się nad tym zastanawiać, moją przemianą było moje złe wcielenie - drapieżnika polującego na zwierzynę! Ale czemu z innymi wilkami się tak nie działo tylko ze mną. Przecież trzeba się czymś żywić. Tak rozmyślałam i rozmyślałam aż zobaczyłam że z zarośli patrzą na mnie przepiękne niebieskie jak niebo oczy. Tak piękne że można było w nich odpłynąć. 

Gdy "odpłynęłam" z kępy paproci wyszedł właściciel tych nieziemsko pięknych oczek. Nie poznałam go od razu. Wogóle go nie poznałam:

- Cześć, jestem Azura - przywitałam się.

- Hej, jestem Rainmundo. 

- Skąd jesteś? - zapytałam głupio, ale naprawdę nie wiedziałam kto to jest.

- Urodziłem się tutaj - lekko prychnął.

Przekrzywiłam głowę, jak szczeniak, który nie wie o co chodzi.

- Syn Moon i Jake. - śmiał się z mojej niewiedzy na temat watahy.

- Ahh, przepraszam.

- Też cię nigdy nie widziałem. - powiedział.

- No to mamy ze sobą coś wspólnego - chciałam zażartować ale chyba nie wyszło.

Uśmiechnął się.

- Jakie masz stanowisko? - zapytałam.

- Strażnik - rzucił niby od niechcenia.-A ty? - zapytał.

- Wojowniczka - powiedziałam.

Po chwili Raimundo powiedział:

< Rainmundo? Narzucam ci się? xD>