R: Eh... Miałem jedną prawdziwą przyjaciółkę. Rozumieliśmy się bardzo dobrze, mimo że nikt nie rozumiał nas. Kiedy skończyliśmy rok uciekliśmy razem ze stada. Potem ja się zgubiłem i byłem zupełnie sam. Nie wiem co mam o tym sądzić. Jeśli chcesz ty zrób to za mnie, bo ja na pewno nie powiem czy to jest prawda czy też może nie. Ja po prostu staram się zapomnieć, więc proszę nie każ mi tego wspominać. Każde wspomnienie boli i wypełnia mnie nienawiścią do życia, do wszystkich. Czy nie było by lepiej, abyśmy żyli tą chwilą? Może kiedyś odnajdziesz tego swojego przyjaciela, bądź już go znalazłaś. Ja tego nie wiem i wiedzieć nie chcę. Ale skoro był podobny do mnie, mogę Ci go zastąpić. Nat, czy zostaniesz moją partnerką? Tylko ty mnie uspokajasz i rozpalasz moje serce. Jeśli nie chcesz to po prostu odejdź w ciszy, chociaż tyle byś mogła dla mnie zrobić.
<Nat?>
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz