[...]
"Matthew jest naprawdę miły... Kurczę... Coraz bardziej mi się podoba!" - myślałam, patrząc w jego oczy
- Co powiesz na wspólne polowanie? - samo mi wyszło z pyska
- Chętnie. W czym gustujesz?
- W... Zającach... - odpowiedziałam - Lubię je łapać... - dodałam
- Ja też je lubię, jednak bardziej lubię dziki. A ty?
- Hmm... Nie są złe, jednak wolę zające - uśmiechnęłam się
- To chodź - wstał i pomógł mi wstać
- Ale... Ja prowadzę. - uśmiechnęłam się uwodzicielsko
- Chciałem ci to zaproponować... - uśmiechnął się, a ja ruszyłam w stronę ulubionego miejsca, gdzie zawsze polowałam.
- Tutaj chyba wszystko chodzi... - szepnęłam, obserwując rodzinkę zająców
- No... Nie widziałem tylko... Nie no, widziałem wszystko - powiedział cicho.
Razem zaczailiśmy się na tamtą rodzinkę zająców. Dla każdego było po pięć sztuk, więc każdy nie miał pusto w brzuchu.
Gdy zjadłam swoje mięso, Matt'owi został jeszcze jeden. Patrzałam na tego zająca.
- Masz - podał go mi
- Ale... Ja nie chcę... - spojrzałam na niego
- Przecież widzę, że jesteś jeszcze głodna - uśmiechnął się
- Nie... Dziękuję, ale nie... - spuściłam wzrok
Basior westchnął.
Przewróciłam się na plecy i patrzałam w niebo. Było piękne, błękitne, czyste... Słońce tak ciepło grzało...
Matthew położył się obok mnie z motylem na nosie. Zaśmiałam się i delikatnie, powoli go zdjęłam. Gdy obserwowałam owada, który stał na mojej łapie, odleciał... Westchnęłam i spojrzałam na Matt'a. Na jego nosie siedział dokładnie ten sam motyl!
- Jak ty to robisz? - zdziwiłam się
- Bo ja wiem... - spojrzał zezem na motyla
<Matthew? Nie wiem co jeszcze napisać...>
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz