Od Moon - C.D Okamiego

- Jestem Moon... Co tutaj robisz? - zapytałam

- Am... Sam nie wiem...

- Należysz do naszej watahy? - spojrzałam na niego, mrużąc oczy

- Nie... - chyba nie wiedział o co chodzi

"Mama chyba się ucieszy" - pomyślałam i zaproponowałam:

- A chcesz?

- A mogę wiedzieć jak się nazywa? - uśmiechnął się

- Wataha Zaklętej Róży - wydukałam z pamięci - Więc dołączysz? - nie patrzyłam na niego

- Hmm... Jasne! - odpowiedział

Od razu zaprowadziłam go do mamy, żeby powiedzieć, że dołączył. Tak, tak - mam te same prawa co ona, ale wiedzieć musi.

Chyba się ucieszyła, bo uśmiechnęła się i do mnie, i do nowego. Nawet zaproponowała, że sama go oprowadzi. Nie zaprzeczyłam, bo chyba go nie polubiłam...

Jednak było mi to obojętne. Poszłam do swojej jaskini, usiadłam w kącie i nie wiedziałam co ze sobą począć... W końcu poszłam się przejść...

Poszłam sama nie wiem w którą stronę. Po prostu - przed siebie. Sama nie wiedziałam, gdzie idę, lecz... Weszłam na jakąś dziwną ścieżkę... Dookoła niej rosły piękne, różowe drzewa. W powietrzu unosił się dziwny zapach... Miłości... Moim zdaniem to był zapach miłości... Była naprawdę cudowna:

Postanowiłam pokazać ją mamie lub tacie, a jak nie im to chociaż rodzeństwu... W myślach, gdy biegłam do jaskini rodziców, wymyśliłam nazwę. Prostą, bo prostą, ale nazwę. Dla mnie była to Ścieżka Miłości - prosta, krótka nazwa.

Gdy tak biegłam, nie patrząc gdzie, odnalazłam jeszcze kilka nowych miejsc:

To pierwsze miejsce nazwałam Górami Tajemnicy, drugie Morzem Ciszy, a trzecie Wodospadem Prawdy...
Gdy powiedziałam mamie o nowych terenach, kazała mi zaprowadzić ją tam. Oczywiście to zrobiłam. Gdy doszłyśmy, również się zdziwiła.

- Myślałam, że Emma odkryła wszystkie tereny... - powiedziała

- No cóż... To jak, mogą zostać moje nazwy?

- Tak, w końcu to ty je wymyśliłaś... - uśmiechnęła się do mnie

Razem wróciłyśmy do jaskini. Mama powiedziała tacie o nowych terenach, a ja poszłam do jaskini Dakoty...

<Dakota?>