Od Fell'a - C.D Kiiy

Spojrzałem na Bubonic

- Jasne! - ucieszyła się.

- Spoko. Jutro rano macie tu być - spojrzała na nas groźnie, a Bubonic zaczęła się śmiać. - Inaczej ukatrupię

- Jasne - powiedziała Bubonic

- Dobra... Idę... - powiedziała i weszła do swojej jaskini.

- Idziemy? - zapytała Bubonic

- Am... Jasne. - powiedziałem, jednak miałem inne zamiary. Chciałem spędzić ten wieczór z Bubonic, ale nie w jaskini - Co powiesz na spacer w świetle księżyca? - zapytałem

- Jasne! - ucieszyła się

Uśmiechnąłem się do niej, po czym razem ruszyliśmy w stronę Ścieżki Miłości. Przeszliśmy całą, aż wyszliśmy na brzeg Morza Ciszy... Usiedliśmy tak blisko wody, że ona obmywała nasze łapy. Wziąłem Bubonic pod brodę i razem patrzeliśmy na gwiazdy... Z daleka usłyszeliśmy wycie Skayres. Pewnie zwoływała wszystkich na wspólne, nocne polowanie

- Idziemy? - zapytała moja ukochana

- Dla ciebie wszystko - spojrzałem jej w oczy, a ona się zarumieniła.

- To chodź. - wstała, złapała mnie za łapę i pobiegła w stronę, z której dobiegały wycia.

Gdy dobiegliśmy, zobaczyliśmy wszystkie wilki  z watahy nie licząc Nelaville i Cassie.

- Gdzie Nelaville i Cassie? - zapytałem

- Nie przyszły... Mają chyba watahę w nosie... - westchnął Akimi

- To jak-szwedzki stół? - zaśmiała się Bubonic

- Cóż... Ja z Akimitsu widziałem ładne stadko łosi... - powiedział Matt

- Pokażecie to miejsce? - zapytała Skay

- Jasne... - powiedział Akimi - Ale lepiej, żeby dużo nas nie szło, bo tamte łosie łatwo spłoszyć... 

- Spoko... Więc... Akimi, Matt, Black Shadow, Kii i Scarlet-wy idziecie - powiedziała Skay

Bubonic westchnęła zmartwiona

- A... Czy zamiast mnie może iść Bubonic? - powiedziała Kiiy

Moja ukochana podniosła głowę i spojrzała na nią

- Na pewno nie chcesz iść? - zapytała Skay

- Tak. - powiedziała i podeszła do naszej dwójki

- Dziękuję - usłyszałem szept Bubonic

- To idziemy. - powiedział Akimi i poszedł w północną stronę, a reszta za nim.

Westchnąłem i położyłem się na ziemi. Obok mnie usiadła Kiiy

- Serio zrobiłaś to dla Bubonic? - zapytałem, obserwując nietoperza

- Tak. - uśmiechnęła się

- Dziękuję, że jednak ją polubiłaś... - zmrużyłem oczy

- Co? - zapytała

Gwałtowanie wstałem. 

- Fell? Co się dzieje? - zapytała Saphira

- Ciii... - uciszyłem wszystkie wilki

Poczułem woń. Jednak to nie była woń jakiegoś tam zwierzęcia. To była woń wilka... Wilka, którego nie znam...

Gdy rozejrzałem się, usłyszałem głośne warczenie, a zza krzaka wyszedł wilk:

 - Kim jesteś? - zapytała Kiiy. Dopiero wtedy przypomniałem sobie, że jest Betą

Gdy tylko to powiedziała, z drugiej strony polany wyłonił się kolejny wilk:

- Kim jesteście? - powtórzyła Kiiyuko, jednak oni jej nie słuchali

- Proszę, proszę, proszę! Kogo my tu mamy? - powiedział ten pierwszy

- Jakieś szczeniaki. - odpowiedział ten drugi

Najerzyłem sierść i zacząłem warczeć. 

- Lepiej uważaj na słowa - miałem na myśli Kiiyuko i inne wadery

- Bo co mi zrobisz? - powiedział ten pierwszy, po czym pojawił się tuż obok mnie i popchnął mnie na najostrzejszy kamień, który nie wiadomo skąd się pojawił. 

Poczułem straszliwy ból, jednak nie dałem tego po sobie poznać. Wstałem i zawarczałem:

- Tylko na tyle cię stać? - po czym basior spojrzał na mnie groźnie, pojawił się znowu obok mnie, wysunął pazury i pokazał kły i... Zarył nimi po mojej szyi...

Poczułem straszliwy ból, jeszcze gorszy od ostatniego.

- I co? Nadal jestem taki słaby? - powiedział basior

Osunąłem się na ziemię, nie mogąc złapać oddechu.

- Ty sukin*ynie! - usłyszałem głos Kiiy, po czym dobiegły do mnie odgłosy zaciętej walki. Jednak chwilę potem Kiiy rzucono na ten sam kamień co mnie poprzednio.

- Dość tego! - krzyknęła Moon.

- Bo co? - zapytał ten drugi

- Bo to - otworzyłem oczy.

Ujrzałem Moon wznoszącą się w powietrzu w krwistoczerwonej poświacie. Po chwili na ziemi stała jej demoniczna wersja. Otworzyła krwistoczerwone oczy i spojrzała na niego groźnie:

- Pójdziesz stąd po dobroci czy mam ci pomóc?

- Phi... - powiedział ten pierwszy

- Ouu... Żegnaj, koleś - powiedział Blood

Po chwili ten pierwszy basior wydarł się na cały las. Na jego ciele pojawiły się szramy głębokie na 4cm a szerokie na 9cm, z których obficie sączyła się krew. Po chwili z ran wytrysnęła krew... Czarna...

Spojrzałem na Moon. Patrzała naprawdę strasznym wzrokiem na basiora, nie mrugając.

Basior ostatni raz wrzasnął i rozerwał się na strzępy. Wszędzie była jego krew, a najwięcej na drugim basiorze.

Moon spojrzała na basiora:

- W czymś pomóc?

 - Mówiłem - usłyszałem głos Blood'a

Ostanie co zobaczyłem, to uciekający wrogi basior. Później widziałem już tylko ciemność...

Jednak zanim oczy zaszły mi czernią, usłyszałem głos Skayres (nie miałem pojęcia skąd się wzięła):

- To oznacza tylko jedno... Wojnę...

<Dokończy ktoś i... No sam nie wiem... URATUJE MNIE?!>