Od Fell'a - C.D Kiiy

- Tak - warknąłem 

- Ehh... - położyła się

- To zidentyfikowałaś tą watahę? - zwróciłem się do Skayres

- Niestety tak... - powiedziała

- To kim oni są, a raczej byli? - zapytała Bubonic

- Wilk, którego zabiła Moon, był Betą, a ten, który uciekł, to była Alfa...

- W jakiej watasze? - zapytałem

- Watasze Zatrutego Pazura... 

- Znasz ich?

- Niestety tak...

- Skąd? - zdziwiłem się

- Nigdy wam nie opowiadałam, ale... Kiedyś należałam do tamtej watahy... Byłam tam partnerką Gammy, Arona... 

- Jak to? 

- Nigdy... Nigdy nie chciałam sobie o tym przypominać... - łza popłynęła jej po policzku. Przytuliłem ją. - Ale... Dasz radę powiedzieć ostatni raz? To nam bardzo pomoże...

- Och... No więc... Nie pamiętam, jak znalazłam się w Watasze Zatrutego Pazura. Miałam z pozoru wspaniałego partnera... Było nam wspaniale... Razem byliśmy zakochani, mieliśmy mieć szczeniaki... W dodatku zostaliśmy drugą parą Beta... Naprawdę myślałam, że to był mój najlepszy wybór... Jednak, w Walentynki, gdy umówiłam się z nim na moście, zobaczyłam go, na moście, całującego się z samicą Alfa! Ogarnęła mnie wtedy wściekłość... Zabiłam waderę, ale jego oszczędziłam, bo... Nadal go kochałam...

Przez to, że zabiłam samicę Alfa, wyrzucili mnie. Wtedy błąkałam się i założyłam tą watahę. - powiedziała wolno, płacząc w moje ramię.

- Czyli nie mają samicy Alfa? - zapytałem

- Chyba znaleźli nową... Taeyang, to znaczy ich samiec Alfa, nigdy naprawdę nie kochał... Dla niego obojętne było kto jest jego partnerką... - powiedziała i całkowicie się załamała - Ja... On chciał mnie!

Zamurowało mnie... Teraz wszystko jasne...

Teayang i ten drugi koleś nas zaatakowali, bo chcieli Skayres... Jednak koleś, którego zabiła Moon, to nie był ten Aron.. To była pierwsza Beta, ta która była przed Aronem i Skay... Zaatakowali nas, albo raczej chcieli porwać Skayres...

- Powiedz tylko jedno, proszę

- Tak? - powiedziała cicho

- Czy Aron nadal żyje? 

- Tak... Widziałam w myślach Teayang'a wspomnienia z nim, które niedawno miały miejsce... Ponoć uciekł od tamtej watahy...

Nigdy nie widziałem Skayres w takim stanie... Myślałem, że jest twarda, nieugięta, a tu... Płacze w moje ramię... Jednak ma powód... I to ważny...

- Dobra... Wszystko już wiem - powiedziałem - Chodź do swojej jaskini... - powiedziałem delikatnie

- Nie... Muszę się zaopiekować Kiiyuko... - powiedziała, ale naprawdę była w strasznym stanie.

- Skayres, on ma rację... Prześpij się, wyluzuj... - powiedziała Bubonic - Zajmę się Kiiy

- No dobrze...

Odprowadziłem ją, a raczej zaniosłem, do jaskini. Gdy wszedłem do jej groty, zastałem tam Maxiego...

<Maxi?>